Një skelet njerëzor i para 3000 viteve është gjetur në Japoni, ku dyshohet se i përket sulmit të një peshkaqeni.
Mediat e huaja bëjnë me dije se nga të dhënat e marra nga skeleti, shkencëtarët kanë rindërtuan sulmin me detaje mahnitëse.
“Ka shumë të ngjarë që ai të ketë humbur këmbën e djathtë dhe grushtin e majtë në sulm dhe plagët e tij të tjera do të ishin fatale sepse u gjetën 790 gjurmë të dhëmbëve që arrinin në kockë”, thuhet në në një studim të Oksfordit.
Ekipi i shkencëtarëve e quan këtë njeri të lashtë fatkeq, i cili ndoshta vdiq nga gjakderdhja e gjerë, viktima më e vjetër e konfirmuar e një sulmi peshkaqenësh deri më tani.
Ka shkrime më të reja, greke, nga shekulli i pestë dhe vizatime të sulmeve të peshkaqenëve nga shekulli i tetë para Krishtit, dhe ka raste të tjera të vendosura nga arkeologjia, edhe pse ato janë gjithashtu më të reja se japonezët.
Data e radiokarbonit vendosi skeletin e dëmtuar midis 1370 dhe 1010 para erës sonë, në epokën e gjuetarëve dhe mbledhësve të quajtur “Jomon”, në parahistori, kur peshkaqenët gjithashtu gjuheshin gjithashtu.
Është vlerësuar se njeriu skeleti i të cilit u gjet ishte i gjatë pak më shumë se 1.5 metra. Studenti i doktoratës së arkeologjisë J. Alice White dhe profesori Rick Schulting i Oksfordit së pari u takuan me këtë viktimë peshkaqenësh si pjesë e një studimi më të madh të lëndimeve të dhunshme në mbetjet e skeletit të gjuetarëve dhe mbledhësve në arkipelagun japonez.
Në Universitetin e Kiotos, dy shkencëtarët hasën në një skelet që është gërmuar rreth vitit 1920 nga varrezat Tsukumo në Okayama, në Japoninë Jugore, afër Detit Seto.
Ata hulumtuan të dhënat aktuale mjeko-ligjore mbi sulmet e peshkaqenëve për të përcaktuar gjurmët e tyre dhe u konsultuan me George Burgess, drejtor i Programit të Kërkimit të Peshkaqenëve në Florida, i cili ra dakord me vlerësimin e tyre se peshkaqeni plagosi burrin.
Vendet e plagëve tregojnë se ai ishte gjallë në kohën e sulmit dhe se ai mund të ketë humbur grushtin ndërsa përpiqej të mbronte veten.
Nuk është e sigurt nëse “Tsukumo Nr. 24” peshkaqenë të gjuajtur, ose peshkaqeni që i dha fund jetës së tij u tërhoq nga gjaku i një tjetri pre e tij ose karrem, tha bashkautori i studimit Mark Hudson, një studiues në Institutin Max Planck në Gjermani.
Në çdo rast, tha Hudson, “ky zbulim jo vetëm që ofron një perspektivë të re në Japoninë e lashtë, por është një shembull i rrallë i aftësisë së arkeologëve për të rindërtuar një episod dramatik nga jeta e një komuniteti parahistorik”.
Studiuesit ishin në gjendje ta përshkruanin sulmin me kaq hollësi, sepse skeleti u gjet në gjendje të shkëlqyeshme një shekull më parë.
