Pērbaltur nē rrugët e jetēs zvarritesh
Si hije e rivrarē e shpirtit tēnd
Pa patur frikēn e një të nesērme
Me dorēn shtrirē në të njējtin vend.
Mes turmēs së çmendur tē kalimtarēve
Tē vret ty kjo fantazmë-indiferencë
Nëpērkēmbur trup,shpirt e zemēr
As sytē nuk i hedhin sikur të jesh leckë.
Si dje,dhe sot dhe nesēr
Nē tē njëjtin vend ti qëndron
Si hije e vrarë e shpirtit tēnd
Me dorēn zgjatur lëmoshē kērkon.
